10. Neon Innesa
Neon Innesa jest spokojną, stadną rybą, dosyć wrażliwą na zmianę parametrów wody. Należy go hodować w stadzie co najmniej 6–10 sztuk. Z uwagi na niewielkie rozmiary nie zaleca się trzymania jej z dużymi, drapieżnymi rybami. Do akwarium dla tego neona oprócz roślin powinno dać się korzenie. Idealnym środowiskiem dla neona Innesa są tzw. „czarne wody”.
9. Molinezja żaglopłetwa
Jest to bardzo imponująca ryba, która zwraca na siebie uwagę w każdym akwarium. Z biegiem lat udało się wyhodować szereg odmian barwnych. Molinezje żaglopłetwe powszechnie uważane są za ryby towarzyskie, zgodne oraz ruchliwe. Jedynie czasami może dochodzić do walk o dominację pomiędzy samcami. Chętnie pływają w całej toni wodnej. Zdarza się, że skaczą na powierzchnię wody. Samca możemy rozpoznać po wyraźnie zaznaczonym gonopodium oraz znacznie silniej żaglowato rozwiniętej płetwie grzbietowej. Ponadto pomiędzy samcem, a samicą zauważalne są różnice w ubarwieniu.
8. Mieczyk Hellera
Naturalna forma jest koloru szarozielonego z biegnącą wzdłuż ciała zygzakowatą, karminową linią boczną. W hodowli istnieje wiele barwnych odmian uzyskanych drogą kierunkowej selekcji oraz krzyżowaniem ze zmienniakiem plamistym. Samczyk, smuklejszy od nieco większej samiczki, posiada charakterystyczny ogon w kształcie miecza oraz gonopodium umożliwiające zapłodnienie wewnętrzne. Niektóre samce później dojrzewają płciowo od innych, "miecz" i gonopodium wyrasta po dłuższym okresie wzrostu ryby. Do tego czasu bywają mylone z samicami.
7. Pielęgnica Kakadu
Te pięknie ubarwione ryby są chętnie hodowane zarówno przez doświadczonych jak i początkujących akwarystów ze względu nie tylko na ich wspaniały wygląd ale również łatwość rozmnażania. Zapewnienie im warunków bytowych chociażby zbliżonych do wymaganych, umożliwia udaną hodowlę. W sklepach zoologicznych można spotkać się z wieloma odmianami barwnymi tego gatunku. Jednak dla wszystkich odmian charakterystycznym akcentem kolorystycznym pozostają krwistoczerwone plamy na płetwie ogonowej. Natomiast charakterystyczną cechą anatomiczną jest ciekawa budowa płetwy grzbietowej, która przypomina czub papugi kakadu. Samce są intensywniej ubarwione i większe od samic. Mają wydłużone promienie płetwy grzbietowej i ogonowej. Samice nie posiadają czerwonych plam na ogonie.
6. Tęczatka Wernera
Mimo delikatnej urody, ma dość odporny charakter. Rzadko spotyka się tę piękną rybę w sklepach akwarystycznych. A szkoda, ponieważ wybarwione samce są pięknym widokiem. Panuje powszechne przekonanie, że małe gatunki są nieodporne na transport i hodowlę.
5. Danio Malabarski
Akwarium dla tych ryb powinno być obsadzone miejscami gęstą obsadą roślin. Ryba także potrzebuje dużo miejsca do pływania. Dekoracjami mogą być kamienie i korzenie.
4.Wielkopłetw wspaniały
Jest rybą najdawniej hodowaną w akwariach. Po złotej rybce jest drugą najstarszą rybą akwariową. Na brunatnoszarym tle ma 10-12 nieregularnych pionowych pasów, na przemian na przemian niebieskozielonych i czerwonych, płetwy są czerwonawe. Znana jest również odmiana albinotyczna – różowa z czerwonymi pasami. Jego kuzynami jest mało znany wielkopłetw plamisty i chiński. Samiec jest większy, ma dłuższe płetwy i silne zgrubiałe wargi. Samce, szczególnie w czasie tarła są bardzo agresywne. Wielkopłetwy wspaniałe są obdarzone wybitną indywidualnością. Spotyka się wśród nich zarówno osobniki łagodne, jak i niezwykle wojownicze.
3. Skrzeczyk karłowaty
Spokojna ryba, może być trzymana w niedużym akwarium. Wydają dźwięki przypominające pomruki. Wymagają zbiornika gęsto obsadzonego roślinami, również pływającymi, z licznymi kryjówkami wśród korzeni i kamieni. Dorastają do ok. 4 cm długości.
2. Gupik
Gatunek niewielkiej, południowoamerykańskiej ryby z rodziny piękniczkowatych. Jedna z najbardziej popularnych i najbardziej polimorficznych słodkowodnych ryb akwariowych, opisywana w literaturze pod wieloma nazwami synonimicznymi. Introdukowana do walki z larwami komarów w wielu krajach, na wszystkich kontynentach, poza Antarktydą. Charakteryzuje się wyraźnie zaznaczonym dymorfizmem płciowym przejawiającym się głównie w okazałości płetw i różnorodności ubarwienia samców. W hodowlach akwarystycznych wyselekcjonowano wiele standardów hodowlanych.
1. Bojownik wspaniały
W formie dzikiej gatunek w zależności od miejsca, z którego pochodzi, posiada ubarwienie czerwone lub zielone. Dzika forma bojownika wspaniałego występująca w Tajlandii posiada krótkie płetwy i jest skromnie ubarwiona, dorasta tylko do 5 cm długości. W naturalnym środowisku jednak trudno już go spotkać. Formę długopłetwą zaobserwowano w roku 1900 na terenie Tajlandii. Zdaniem prof. W. Ladigesa długopłetwa forma powstała w wyniku krzyżówki dwóch dziko żyjących gatunków, pierwsza występująca na pograniczu Birmy i Laosu z inną odmianą występującą na terenie Tajlandii.
